De speelzaal bood soms een wat merkwaardige aanblik. Met spelers aanwezig als van der Sterren, Ree, Witt, Carlier, Bohm, Baljon, Hoeksema, Houtman en Riemens zou men ook aan een heel ander decennium gedacht kunnen hebben. Verder was Staunton deze middag ook te gast, met spelers als Polee, Blom en Ebels, die perfect pasten in dat beeld. Opmerkelijk ook het 9e bord in de meesterklasse waar Riemens het opnam tegen
Riemens. Geen familie, aldus de onze. Het deed wedstrijdleider Peter Goud denken Kuifje’s Janssen en Janssens en dat was nog niet zo gek geschoten. ‘In Zeeland is de naam Riemens net zo iets als Jansen’, aldus Michael.
De ruim uitgevallen overwinning op Caissa geeft geen goed beeld van de spanning in de wedstrijd, die begon met 6 remises voordat de eerste beslissing viel. Sergey Tiviakov en Daan Brandenburg waren als eerste klaar. Met zwart konden zij tegen de
beide Amsterdamse grootmeesters geen potten breken. Sergey presenteerde tegen Paul van der Sterren een van zijn specialiteiten, maar van der Sterren, na een aantal jaren weer terug achter het schaakbord, gaf geen krimp. Toen beiden geen kansrijk spel meer zagen werd de remise getekend. Joop Houtman volgde vrij snel. Daarna was het lang wachten. Erik Hoeksema vertrouwde zijn stelling niet en aarzelde dus geen moment op het remise aanbod van zijn lang nadenkende tegenstander. Sipke Ernst had ondertussen de koffiehuisstijl iets te ver doorgevoerd en keek tegen een vermoedelijk verloren stelling aan. In zijn omgeving zag onze Riemens echter twee gewonnen stellingen bij Mostertman en Wempe. Dus achte hij een remiseaanbod in opkomende tijdnood gepast. Dat was nummer 5. Vlak daarna volgde Milan Mostertman met een remise. Stond hij dan niet gewonnen? Jawel, maar hij wist de winst niet te vinden en met nog ruim 20 zetten te gaan in twee minuten en vluchtte hij daarom in eeuwig schaak. Met 18 Pe4! had hij echter de genadeklap kunnen uitdelen.
Terug naar bord twee. Sipke Ernst was op de 19e zet dameruil uit de weg gegaan, maar daarmee nam hij waarschijnlijk een te groot risico. Op de 27e zet leek Rob Witt de vis op het droge te hebben, maar toen schoot hij een enorme bok en kon gelijk opgeven. Sipke zal dit verjaardagscadeautje zeker gewaardeerd hebben. Inmiddels had ook Joost Wempe gewonnen en zag het er ook bij Roel Donker goed uit. Toen hij de 40e zet gehaald had kon hij opgelucht het punt incasseren. Alleen de wat grieperige Jan Werle was toen nog bezig. Hij probeerde nog lang de stelling van Bezemer te kraken, maar dat lukte niet.
Zoals gebruikelijk viel de beslissing dus in het 4e uur. De overwinning van Ernst was een meevaller, maar daar staat de gemiste kans van Mostertman tegenover. Al
met al toch wel een verdiende overwinning, die ook iets minder hoog had kunnen zijn. Met een 5e plaats staan we nu mooi in de middenmoot, maar het is nog steeds vreselijk oppassen geblazen. Het verschil tussen de nummer 3 en de nummer 10 in de competitie is slechts twee matchpunten en 5,5 bordpunt. Voor de partijen, klik op PP (pgn) of in
javaviewer PJ
Groningen – Caissa | ||
Sergey Tivikov Sipke Ernst Daan Brandenburg Jan Werle Erik Hoeksema Joop Houtman Roel Donker Milan Mostertman Michael Riemens Joost Wempe | – Paul van der Sterren – Rob Witt – Hans Ree – Arno Bezemer – Robert Kikkert – Ivo Timmermans – Michael Wunnink – Alje Hovenga – Albert Riemens – Hugo van Hengel | ½-½ 1-0 ½-½ ½-½ ½-½ ½-½ 1-0 ½-½ ½-½ 1-0 |