Na een puike 7-3 overwinning tegen Amstelveen in de eerste ronde, mocht het jeugdige team uit Groningen op 12 oktober aantreden tegen Apeldoorn. Apeldoorn is altijd een zware tegenstander. Vooraf had ik ons dan ook niet veel kansen gegeven, maar ditmaal hadden we wind mee.
Laten we gelijk naar de situatie rond na de tijdsnoodfase. Het staat 2,5 – 2,5. De partijen zijn overigens te vinden op: Round 2 12/10 GC – Apeldoorn (lichess.org)
De eerste partij die klaar was, was Leandro. Hij speelde met wit tegen Merijn van Delft. Een koningsindische partij die – voordat het echt begon – al met een remise aanbod werd beëindigd. Leandro vertelde achteraf dat hij niet helemaal comfortabel was met zijn stelling. Hij was wel blij met de door Merijn geboden way-out. De engine bevestigde achteraf Leandro’s gevoel, zwart had al een voordeeltje in de eindstelling:
Daarna won Machteld een strakke partij tegen Tim Lammens. Ik zat naast Machteld en heb een en ander meegekregen. Wit kreeg een isolani, die ze snel neutraliseerde. Het leek mij meer een poging om af te wikkelen naar een gelijke stelling. Maar niets was minder waar. Machteld hield een plusje, speelde actief en offerde een pion.
In de volgende stelling speelde Machteld 19. Tfe1, waarna Tim het pionnetje op h3 pakte.
19. … Lxh3 20. Te3 Lg4 21. Tae1 h5 22. Lc3 Tad8 23. Dc4 Kh8? 24. Tg3
Wit staat al erg goed. De engine geeft een lange variant waarbij zwart een kwal offert en ook verloren staat (24. … Kg8 25. Lxc6 Dxc6 26. Dxc6 bxc6 27. f3 Td3 28. Kh2 Txc3 29. Lxc3). Met weinig tijd op de klok speelde Tim iets wat sneller verloor: 24. … f5? 25. Te6! Dg5? 26. f4 en 1-0 omdat zwart de dame verliest of mat op h6 gaat.
Apeldoorn sloeg vervolgens terug op bord 3. Door een last minute ruil met Nick, belande Roger op dat bord. In Lorenzo Lodici trof hij een zware tegenstander. Met zwart speelde hij een scherpe variant (6. … Pc6) tegen het Catalaan. Na een wat creatieve aanpak kreeg wit een fijne stelling en het loperpaar. Roger probeerde met een kwal offer nog tegenstel te krijgen. Even leek dit te lukken, maar na een paar onnauwkeurige zetten was het gedaan.
Op bord 2 speelde Andrii tegen Thomas Beerdsen. Een partij die continue in evenwicht is geweest. Even leek zwart wat activiteit met zijn torens te krijgen, maar dat neutraliseerde Andrii vakkundig met remise als resultaat.
De volgende remise viel op bord 1. Sipke speelde tegen Max Warmerdam. In de tijdnoodfase kwam de volgende stelling op het bord. Om de een of andere reden denk ik dat Sipke met dit soort stellingen helemaal in zijn element is. Mogelijk dacht Max dat ook, want na nog wat zetjes werd het remise.
De eindstelling was als volgt na 42. Dg1.
En de engine laat dan zien dat zwart (Sipke) hier nog een truc had kunnen uithalen met 42. … Pxd3. Al denkt de engine dat het na 43. Pg5 nog allemaal gelijk is. Te moeilijk voor mij.
Daar zijn we dan. Tussenstand 2,5 – 2,5 met nog vijf partijen te spelen. Het zag er gunstig uit. Nick stond (bord 7) beter en Erik Jan (bord 9) veel beter. Daar tegenover stond dat Eelke het voor mijn gevoel zwaar had en ik ook wat twijfels bij de stelling van Loek had. Ikzelf had een pluspion in een toren eindspel, waar de winstkansen verwaarloosbaar waren.
Eerst naar de wedstrijd van Eelke. Want die stelling heb ik blijkbaar volkomen verkeerd ingeschat.
Dit was de stelling na de 39ste zet. En na de volgende zetten worden alle pionnen op de damevleugel geneutraliseerd. 40. c3 bxc3 41. b4 Td4 42. Dxc3 Txb4 43. De5 Tb7 44. Df5 Td8 45. d6 c4 46. Dc5 Tbd7 47. Dxc4 Txd6.
Zwart probeerde lang nog wat te bereiken, maar na 104 zetten beruste Stefan in remise.
En dan naar onze supersub Erik-Jan aan bord 10. Erik-Jan is even weggeweest, maar speelt nu weer voor de GC. Wat een wedstrijd om je rentree te maken!
Dit is de stelling na zet 19. Zwart is Lucien van Beek. En hij weet dondersgoed dat je paard niet op a7 hoort te staan. Het leven van dit paard werd er niet beter op. Na afwikkelingen kwam de volgende stelling op het bord.
Het is gatenkaas bij zwart: zwakke pion op a6, paard die bijna niet kan bewegen. Erik Jan doet het rustig aan. Veel wachtzetjes volgde. Zwart staat zo vast, hij kan helemaal niets. De strategie van Erik Jan was volgens mij om te kijken wat er op de andere borden gebeurde. Mogelijk hoopte hij dat hij voor het team een halfje moest maken. Toen hij doordat dat zijn punt echt nodig was, besloot hij in actie te komen. Eerst werd het h-pionnetje opgehaald en vervolgens vielen ook de andere pionnen. Het paard heeft nog veel zetten mogen doen, maar niks nuttigs meer gedaan. Total domination van de loper. En wat een lekker puntje. We kwamen daarmee op vier en half punt. Bijna daar.
Wacht even, ik ben mijn eigen partij vergeten. Ik was iets voor Erik Jan klaar. Ik speelde tegen Arthur van de Oudeweeteringe op bord 9. Arthur speelt al sinds jaar en dag Alapin. En het is zelfs zo dat ik na zijn lessen ook Alapin ben gaan spelen. Totdat ik ben overgestapt naar d4. Maar veel bereikte hij niet met het Alapin – eigenlijk toch wel een tandloze opening. In tijdnood kon ik een pionnetje mee snoepen.
Maar de winstkansen in dit toreneindspel zijn verwaarloosbaar. Voor de bühne nog even geprobeerd. Maar toen snel de stukken in de doos. Achteraf was deze partij continue in balans.
Het beslissende halfje kwam van Loek. Hij speelde met zwart tegen Nico Zwirs. Na lang slecht te hebben gestaan, leek Loek de stelling weer onder controle te hebben gehad. Tot het volgende moment.
52. Pe7 Kf7 53. Pxc6 bxc6 54. Kc5. Wit offert een paard tegen zeer gevaarlijke vrijpionnen.
Nico heeft het geprobeerd, maar de tijdnood zat hem in de weg. In onderstaande stelling had wit nog een winstkans, een manoeuvre die lange tijd in zat.
67. b5 axb5 68. Lb4+ Kd7 69. c5 Ld4 70. a6 Pxa6 71. c6 Kxa6. +-
Nico deed nog een zet en bood remise aan. Wat Loek graag aannam. Daarmee werd de winst min of meer belegd. Nick kon op dat moment namelijk niet meer verliezen.
Even de partij van Nick vanaf het begin. Hij speelde tegen Sjef Rijnaarts. Sjef offerde in de opening een stuk voor 3 pionnen.
En die pionnen kwamen op een gegeven moment vast te staan. Zwart werd actiever en trok langzaam het kleedje naar zich toe.
We kijken nu naar de 64ste zet.
Nick heeft een lastige beslissing te nemen. Afwikkelen naar toren + loper tegen toren. Of pion op het bord houden. Nick speelde 64. Tg3 en koos voor het eerste. Dit was volgens mij het moment dat Erik Jan door had dat hij toch moest winnen. Want theoretisch is het eindspel remise (en dan hadden we zijn punt nodig). Maar praktisch wordt het vaak gewonnen. En Nick kreeg gelijk. Sjef kon niet de juiste verdediging vinden, en Nick ging er met het volle punt vandoor. Daarmee werd de eindstand op 6-4 gezet.
Zoals Bart direct al appte vanuit België: een topprestatie. Dit belooft een mooi seizoen te worden!
