Vandaag werd de tweede ronde tegen LSG in z’n geheel vooruitgespeeld omdat de Leidenaren meedoen aan de Europacup voor clubteams. Voordeel is dat er dan veel toeschouwers kunnen komen kijken, omdat de andere teams niet spelen. LSG husselt altijd behoorlijk en dat deden wij dus ook maar, zodat Jorden van Foreest aan bord 4 terecht kwam. Lucas van Foreest maakte zijn debuut aan bord 1 en is daarmee de derde eerstebordspeler bij GC uit zijn familie. Machteld van Foreest speelde vorig jaar al twee keer op bord 1. Volgens schrijver dezes speelden ze nooit eerder gezamenlijk in één team. Een deskundig verslag volgt uiteraard later, maar bij de 6,5-3,5 overwinning kan wel gezegd worden dat a) zo’n overwinning op LSG lang geleden is en dat b) de partijen van Maurice Schippers (boost in de tussenstand van 4-2) en Julian Kramer (de kers op de al binnengehaalde taart) cruciaal waren in de ruime uitslag, zonder uiteraard de anderen tekort te willen doen.
Blog
Zuid-Limburg 1 – GC1
door: Maurice Schippers
Na onze miraculeuze handhaving vorig jaar waren we erop gebrand beter uit de startblokken te komen. Niet meer de eerste zes verliezen, maar zouden we ook de eerste zes wedstrijden kunnen winnen?
Waarom niet? Waar een wil is, is een weg. Die weg die komt uit Duitsland en heet de Lubbe-Carlstedt-Kollars-Strasse. Met onder andere deze drie toppers in onze gelederen maakten wij het verschil in de wedstrijd Zuid-Limburg 1 – GC1.
Doordat vele van ons niet konden, werd besloten twee borden vooruit te spelen. Dat kwam hen denk ik ook goed uit want Siem van Dael speelt momenteel een toernooi in Slovenië. Daar versloeg hij in de eerste ronde de nummer één van de plaatsingslijst, in een spetterende koningsindisch. Tegen Joost Wempe ging het aanvankelijk minder goed: er werd een Fransoos gespeeld, veel zetten theorie, en volgens mij kwam Joost uiteindelijk iets beter te staan. Vervolgens ontstond er een rommelige stelling waarbij Joost helaas een goede stelling wegblunderde. Het eerste punt was voor ZL. Het tweede vooruitgespeelde bord ging tussen Sipke en IM Christian Braun. Deze partij was zeer waarschijnlijk reuze interessant, maar helaas heb ik daar niks van meegekregen, enkel het resultaat: remise.
Kortom, we stonden achter. 1,5 – 0,5. Zou het weer gaan gebeuren? ZL heeft op papier namelijk een best sterk team met heel veel spelers zo halverwege de 2300. Ik had er desalniettemin een goed gevoel over. We speelden, vanwege de grote afstand, in het Denksportcentrum in Apeldoorn. Zoals gebruikelijk was het er koud. Steenkoud. Ik had een dikke trui aan (met capuchon!), sjaal om, handschoenen aan, snowboots, oorwarmers, jas, wollen sokken maar warm was het niet. Ik overdrijf natuurlijk een beetje: ik had helemaal geen wollen sokken. Desalniettemin kreeg ik het wel vrij snel warm van mijn stelling: een gezonde goede structuur, tegenstander die geen plan leek te hebben en ik wist precies wat ik moest doen. Het grappige was dat mijn tegenstander zichzelf vorig seizoen 8 keer zwart had gegeven, dus de kans dat hij nu weer zwart zou spelen was vrij groot. Ik had die ochtend een variant uitgekozen om te bekijken en kende het redelijk goed. Dit resulteerde in een soepele overwinning, dat is ook wel eens een keer lekker! 1,5 – 1,5
Naast mij op bord 10 speelde Anna Warakomska. Onze topper die vorig seizoen van manlief ook 7 keer zwart heeft gekregen. Tradities zijn er om in stand te houden, toch? Anna is zo solid met zwart en dit keer toverde ze een Kann op het bord. De tegenstander leek zich geen raad te weten en stond uit de opening, althans optisch, niet best. Hij had een gebroken pionnenstructuur, een loper die meer als pion fungeerde. Kortom: ik was blij! Het werd langzaamaan toch een beetje chaotisch, wit kreeg wat spel en Anna besloot tot een wild stukoffer. Misschien niet correct (lees: absoluut niet correct) maar weerleg het maar eens! Nou ja, dat deed de tegenstander keurig en in een must-win situatie bood ie pardoes remise aan. Hierbij moet worden gezegd dat Anna inmiddels drie pionnetjes had gesnoept en remise mij de meest logische uitslag leek, maar als ik wit was, had ik het nog wel even doorgespeeld. 2-2
Op bord 3 zat onze sterkste speler: Dmitrij Kollars. Een nieuw lid die samen met zijn vrienden, Jonathan Carlstedt en Nikolas Lubbe, ons uit de brand kwam helpen. Heerlijk zulke spelers. Je geeft ze wit, ze pakken een gezonde stelling, gaan een beetje rondschuiven, beetje dreigen, initiatief houden, beter eindspelletje, en remise. Wat? Ja, serieus. De zwartspeler (ik feliciteerde hem na afloop met zijn resultaat) verdedigde ijzersterk en bleek ook nog eens over een grote dosis geluk te beschikken. Hij leek mat te gaan, maar met zijn h5 maakte hij genoeg ruimte voor zijn koning terwijl hij aan de andere kant eeuwig schaak dreigde! Oeps, dat hadden wij niet voorzien. Dmitrij ook niet. Remise gegeven. 2,5-2,5
Geen man overboord, we hebben nog drie (!) Duitsers te bespreken. Nog even daarover, we speelden met 8 borden en we hadden vier Duitsers in ons team. Een Poolse. En drie Nederlanders. We hebben als team besloten Duits als voertaal in te voeren. Of Pools, maar dat schijnt nogal moeilijk te leren te zijn. Terug naar de overige Duitse sterren. Jonathan Carlstedt mocht met zwart op bord 4 aantreden tegen GM Daniel Hausrath, hun sterkste speler. Ik snapte niet veel van de opening. 1.Pf3 d5. So far so good. Maar toen ik een paar zetten later terugwam stond er een zwart paard op c6 en had Jonathan zijn a-toren ‘geactiveerd’ door a5 te spelen en een rooklift eruit te persen naar a6. Ik kon een glimlach niet onderdrukken: heerlijk creatief. Het nadeel was dat die toren de hele partij op a6 bleef staan en na een afwikkeling, die eindigde met De2, bleken er ineens 2 stukken te hangen: een loper op e5 en, jawel dames en heren, een toren op a6. 3,5 – 2,5
Nikolas Lubbe speelde op bord 5 met wit tegen Michael Buscher. Ondanks het flinke ratingoverwicht vond ik zwart heerlijk staan. Hij had mooie centrumpionnen en besloot ze naar voren te pushen, kreeg er een penning op het witte paard bij en Nikolas besloot om er een grote chaos van te maken waarin hij een toren achter stond maar zijn stukken wel erg dreigend waren. Objectief was het verloren bleek later uit de analyse, maar ja, in zo’n chaos is het extreem moeilijk om kalm te blijven en vaak zie je dat de lager gerate speler toch een fout maakt. Dit gebeurde hier ook: 3,5 – 3,5
De laatste Duitsers speelt al een aantal jaren voor ons: Julian Kramer. Julian is een heerlijke speler om in je team te hebben, hij verliest namelijk zelden. Tegen ‘betere’ spelers haalt ie vaak een halfje of snoept zelfs een heel punt en tegen een ‘zwakkere’ is het bijna altijd een zekerheidje voor een punt. Zeker met wit. Hij mocht gisteren aantreden tegen Ivo Wantola en er kwam een creatieve opening op het bord waarin Ivo heel snel speelde. Julian bleef rustig en kalm nadenken maar was zichtbaar onder de indruk van zijn tegenstanders spel. Uiteindelijk wist Julian het mooi af te wikkelen naar een eindspel waarin hij een vrije a-pion had en die werd met hoge precisie uiteindelijk gepromoveerd! Klasse! 3,5 – 4,5
Nick Maatman had het duidelijk zwaarder tegen Ruud van Meegen. Opnieuw zag ik een bijzondere opening waarin Nick een pion leek te offeren. Na wat tactische verwikkelingen ging de storm liggen en het resulterende eindspel leek mij erg gunstig voor wit. Hij had namelijk een verbonden vrijpion en een sterk paard op c5. Nick had een achtergebleven pion op c6 maar daarentegen wel een actieve koning op d6. Ik vreesde dat wit dit urenlang uit ging melken, maar Ruud zag echter niet hoe hij vorderingen kon maken en bood Nick
remise aan. Dit werd dankbaar aangenomen. 4 – 5
Jonas Hilwerda speelde tegen Jonas. Hoewel ze dezelfde namen dragen, waren het twee uitersten. Hun Jonas, die niet alleen in verschijning groter was dan de onze, kwam met een energie achter het bord zitten alsof ie de wereld aankon. Hij gooide in een Grünfeld zijn h pion woest naar voren om vervolgens de lopers te ruilen op h6. Hij heeft denk ik maar één ding gedacht tijdens zijn partij: mat mat mat mat mat mat. Moet mat. Nadat hij zijn toren triomfantelijk naar h1 had teruggetrokken om plaats te maken voor een dodelijk Dh6, ging hij eens breed zitten met zijn armen over elkaar gevouwen. Onze Jonas trok zich van de hele show niets aan, bleef ijzig kalm en dirigeerde zijn stukken naar de juiste velden om de veel te vroege aanval af te slaan. Een schaakje hier, een pionnetje daar en ineens stond er een stelling op het bord met 2 pluspionnen. Hun Jonas was niet zo energiek meer (hij schudde enkel nog heftig met zijn hoofd!) en onze Jonas blaakte van vertrouwen en bleef rustig nadenken en schoof het gedecideerd uit. Een hele lekkere overwinning. 4-6
Ik heb het niet in een volgorde geschreven, Jonas was dus niet helaas het winnende punt. Die kwamen van de gezamenlijke remises van Anna en Nick. Het stond 2,5 – 4,5 met nog drie borden aan de gang: Anna, Nick en Dmitrij. Op 2 borden stonden we dus slechter en Dmitrij leek ook geen winstkansen meer. Ik dacht dat we wel 1 puntje zouden halen, maar dat werd er dus een halve meer. Een goed begin van de competitie. Ik kan mij niet heugen wanneer GC de eerste ronde voor het laatst heeft weten te winnen! Hulde!
Volgende week staat de tweede wedstrijd van het seizoen op de agenda tegen titelkandidaat LSG. Deze wordt vooruitgespeeld vanwege de Europese clubkampioenschappen waar LSG aan meedoet. Ik heb er zin in!
| Zuid Limburg 2308 | Groninger Combinatie 2378 | 4-6 |
|---|---|---|
| 1 – (z) 2431 Christian Braun | (w) 2532 Sipke Ernst | 0,5-0,5 |
| 2 – 2305 Siem van Dael | 2312 Joost Wempe | 1 – 0 |
| 3 – 2357 Lennert Lenaerts | 2627 Dmitrij Kollars | 0,5-0,5 |
| 4 – 2486 Daniel Hausrath | 2433 Jonathan Carlstedt | 1-0 |
| 5 – 2342 Michael Buscher | 2479 Nikolas Lubbe | 0-1 |
| 6 – 2263 Ruud van Meegen | 2328 Nick Maatman | 0,5-0,5 |
| 7 – 2353 Ivo Wantola | 2424 Julian Kramer | 0-1 |
| 8 – 2238 Jonash Gallasch | 2255 Jonas Hilwerda | 0-1 |
| 9 – 2193 Fabian Miesen | 2204 Maurice Schippers | 0-1 |
| 10 – 2109 Borna Mohammadi Nia | 2185 Anna Warakomska | 0,5-0,5 |
